Silence of the Tides

Genre: Documentaire
Regie:  Pieter-Rim de Kroon
Camera: Dick Harrewijn
(Nederland 2020, kleur, 102 min.) Taal: Nederlands

★★★★ de Volkskrant
“Overigens behoren die zonnetaferelen, geschoten door cameraman Dick Harrewijn, tot de mooiste, meest hallucinante die ooit in een Nederlandse film te zien waren.
Je hoeft alleen maar naar het spel van schemering en kleur te kijken om te snappen dat De Kroon, die zijn publiek met Hollands licht (2003) opnieuw leerde kijken naar de Nederlandse wolkenhemels, zich zo tot de Waddenkust aangetrokken voelt.”

Silence of the Tides is een film die in- en uitademt met de getijden van het Werelderfgoed, een van de grootste aaneengesloten wetlands ter wereld, terwijl het de breekbare relatie tussen mens en natuur verkent. Een hypnotiserende blik op de cycli en contrasten van de seizoenen: leven en dood, storm en stilte, de massa en het individu. Een poëtische overpeinzing zonder voice-overs of interviews tegen een overweldigend decor van lucht, water, wind, mist en voortdurend veranderend licht.

Waren de beelden van Silence of the Tides niet zo overweldigend en beeldschoon, dan zou je geregeld je ogen sluiten en alleen maar luisteren. Naar het zeewater dat geduldig door een geul klotst.
Naar klepperende lepelaars, de bulderende bas van zeehonden en het druppelen van smeltend ijs.
De ademtocht van vissen. De harteklop van een pasgeboren lammetje. Zelfs de vleugelslag van een vlinder en passerende wolken krijgen hun eigen plek in het Dolby Atmos-klanklandschap dat regisseur Pieter-Rim de Kroon optrok met sound designers Danny van Spreuwel en Lawrence Horne.

En wat dan nog het meest in het oor springt, zoals de titel al belooft: de hardnekkige, koppige stilte van het Waddengebied.
De stilte en de geluiden vormen als het ware een apart getijde in de film, naast de eb en vloed van de zee, de zonsopkomsten en -ondergangen en de afwisseling van de seizoenen. Wanneer Silence of the Tides dan toch echt is afgelopen, blijf je eerder prettig verzadigd dan overprikkeld achter, ondanks de (mossel)berg aan indrukken. Om die goed te kunnen verwerken en vasthouden zou je na de aftiteling eigenlijk meteen zelf op het Waddenstrand moeten zitten, eindeloos turend in het niets.

Parool
“De stilte zit vol geluiden in Silence of the Tides, een fraaie visuele en auditieve onderdompeling in de getijden van het Waddengebied.”

Regisseur: Pieter-Rim de Kroon
“We kwamen Birgit Wildeman toevallig tegen, toen ze ’s nachts, bij laag water, van het ene eiland naar het ander liep. Ze bleek organist te zijn en bracht ons naar de Alte Kirche op het Duitse eiland Pellworm, met het prachtige orgel dat is gebouwd door Arp Schnitger. Zij creëerde daarop windgeluiden. Ze laat zich inspireren door de natuur, trekt alle registers open en dan ontsnapt er wind, nog voordat ze de toetsen beweegt. Het was magisch.”

Ad van de Donk – filmprogrammeur Cinema Islemunda

Silence of the Tides

Bestel tickets

Lekker eten voor de film!

Bestel bij je kaartje een Islemundineetje voor slechts € 10,-. Je hebt in Brasserie op Zuid keuze uit 4 verschillende gerechten.

Lees meer