Genre: Komisch drama
Regie: Niels Arden Oplev
Met: Anders W. Berthelsen, Lene Maria Christensen, Sofie Gråbøl, Søren Malling
Land: Denemarken
Jaar: 2022
Speelduur: 105 min.
Taal: Deens, Nederlands Ondertiteld
IMDb beoordeling 7,8 / 10
Publieksenquêtes Oudenbosch – 9,09, Roosendaal – 9,51, Lisse – 8,81
Sofie Gråbøl (The Killing) speelt de rol van haar leven in deze hartverwarmende road movie. De film eindigde met afstand bovenaan de Publieksenquête tijdens de Film by the Sea Filmfestival te Vlissingen..
1997. Een groepsreis naar Frankrijk: Parijs, de tuinen van Monet, de stranden van Normandië. Met de bus vanuit Jutland, Denemarken. Onder de reizigers Vagn en Ellen èn Ellens zus Inger (Sofie Gråbøl). De schizofrene Inger verblijft al jaren in een instelling. Ze heeft vroeger in de Franse hoofdstad gewoond en zou dolgraag nog eens teruggaan. Geen gemakkelijke opgave voor zus en zwager, want Inger zet tijdens de lange rit regelmatig de boel op stelten en drijft de andere passagiers tot het uiterste. Bovendien blijkt ze een eigen geheime agenda
te hebben.
Voor regisseur Niels Arden Oplev (The Girl With the Dragon Tattoo) is dit een wel heel persoonlijke film. Zijn eigen met schizofrenie gediagnosticeerde zus Maren-Elisabeth maakte exact dezelfde reis.
★★★★ Nederlands Dagblad
“Rose schotelt je een feelgood-verhaal voor zonder te verhullen dat Ingers leven bepaald niet eenvoudig is. Het zoekt alleen in de zwaarte van het bestaan naar dat wat bemoedigend en hoopvol is en dat levert een heerlijke film op.”
★★★★ de Telegraaf
“Verder toont het warme, menselijke en soms hilarisch ongemakkelijke Rose dat geluk kan schuilen in heel kleine stapjes vooruit.”
★★★★ Filmtotaal
“Het sterke aan Rose is dat het een film van nuances is.” “Dit is een film waar je naartoe kunt voor een warme glimlach, maar waarbij je je ook niet verveelt als je behoefte hebt aan wat meer diepte.”
★★★★ NRC
“Hoofdrolspeelster Gråbøl, vooral bekend als kille truienkoningin Sarah Lund uit hitserie The Killing, voorziet Inger respectvol van de juiste charme.” “Als feelgoodmovie en eenvoudig pleidooi voor meer compassie jegens ‘de ander’ schiet Rose raak”